مدیر مجتمع معادن سنگ آهن فلات مرکزی ایران اعلام کرد ؛

مزیت پرعیارسازی سنگ‌آهن به روش خشک برای مناطق کم‌آب

مدیر مجتمع معادن سنگ‌آهن فلات مرکزی ایران با اشاره به اینکه بخش زیادی از ذخیره سنگ آهن این حوزه را ذخایر کم عیار تشکیل می دهند، گفت: می تواند با فرایند اوکراینی شارژ سنگ آهن و تبدیل آن به آهن اسفنجی ضمن صرفه جویی در مصرف آب در فرایند فراوری سنگ آهن، از سنگ آهن های با عیار پایین نیز در حجم زیاد استفاده کرد.

محمد مرشد زاده در گفت وگو با خبرنگار ماین نیوز با اشاره به اینکه بحث اساسی در حال حاضر تکمیل زنجیره ارزش در صنعت فولاد از سنگ آهن تا فولاد خام است، اظهار کرد: سنگ آهن فلات مرکزی ایران حوزه بسیار بزرگی است و بخش زیادی از آن را ذخایر کم عیار تشکیل می دهد. هم اکنون عمده تمرکز ما روی ذخایر پرعیار ۴۵ و ۵۰ به بالا است تا این سنگ آهن ها به کنسانتره، گندله و سپس فولاد تبدیل شوند.

وی با اشاره به اینکه به نظر می رسد کار روی ذخایر سنگ آهن کم عیار مورد غفلت قرار گرفته است، گفت: سنگ آهن فلات مرکزی ایران طولی به میزان ۱۵۰ تا ۲۰۰ کیلومتر داشته که بالغ بر دهها آنومالی است. آنومالی شمالی یکی از بزرگترین ذخایر کم عیار را در این محدوده دارد که عیار آن بین ۲۸ تا ۳۰ است.

مدیر مجتمع معادن سنگ‌آهن فلات مرکزی ایران درباره دانش فنی اوکراینی ها برای فراوری سنگ آهن توضیح داد: در این فرایند به جای افزایش عیار و استفاده از روش کوره بلند، سنگ آهن کم عیار را شارژ می کنند. در این فرایند مدول هایی دوار به طور ۸۰ متر و قطر ۱.۵ متر وجود دارند که مشابه کارخانه های سیمان هستند و از بخشهای متعددی تشکیل شده اند. سنگ آهن در این مدول ها ریخته شده و همزمان با شارژ شدن زغال سنگ هم به آن افزوده می شود و همزمان افزودنی هایی یا مازوت و یا گاز هم به آن تزریق می شود تا در نهایت سنگ آهن به آهن اسفنجی با عیار ۹۹ درصد تبدیل شود و به صورت بریکت در می آید.

مرشدزاده با اشاره به اینکه این فرایند مناسب مناطق کم آب مانند سنگ آهن فلات مرکزی ایران است چرا که مصرف آب در آن نسبت به سایر روشها قابل ملاحظه نیست، عنوان کرد: مصرف برق نیز در این فرایند نسبت به بسیاری از روشهای دیگر در سطح معمولی قرار دارد. ما باید به جای خام فروشی سنگهای با عیار پایین آنها را وارد زنجیره ارزش کرده و با تبدیل به آهن اسفنجی زمینه تبدیل آنها به فولاد را فراهم کنیم.

مدیر مجتمع معادن سنگ‌آهن فلات مرکزی ایران گفت: هر مدول در این فرایند حدود ۲۵۰ تا ۳۰۰ هزار تن ظرفیت ورودی سنگ آهن دارد که در این حالت و در صورت ورودی سنگ آهن با عیار ۳۰ حدود ۹۰ تا ۹۵ هزار تن محصول آهن اسفنجی برای ما حاصل می شود. هزینه هر مدول حدود ۱۰ تا ۱۲ میلیون یورو است که کاملا هزینه ای به صرفه محسوب می شود.

وی درباره مصرف آب در این فرایند فراوری سنگ آهن نیز گفت: در این فرایند به ازای هر تن ورودی سنگ آهن به مدول حدود ۰.۷ لیتر آب مصرف می شود در حالی که در روش میدرکس که گندله به آهن اسفنجی تبدیل می شود این میزان مصرف آب به ازای هر تن سنگ آهن معادل ۰.۲ متر مکعب است. ضمن اینکه زغال مورد استفاده در این فرایند هم از نوع کک شو نبوده و حرارتی است.

او با اشاره به اینکه قرار است درباره استفاده از این روش برای فراوری سنگهای کم عیار به ویژه در مناطق خشک در کمیته سرمایه گذاری بحث کنیم، افزود: سرمایه گذاری در این فرایند توجیه اقتصادی دارد و نرخ داخلی بازگشت سرمایه (iri) در این فرایند نیز ۴۷ تا ۵۰ درصد است.

به گفته مرشدزاده، آنومالی شمالی بالغ بر ۲۳۰ میلیون تن ذخیره قطعی داشته که حدود ۹۰ میلیون تن آن قابل تولید و استخراج است.

مدیر مجتمع معادن سنگ‌آهن فلات مرکزی ایران چندی پیش نیز گفته بود: تحقیقات انجام شده توسط این شرکت و مشاوران نشان می دهد با استفاده از فناوری جدید می توان از روش «پرعیارسازی خشک با مگنت» برای بالا بردن عیار آهن معادن مجتمع فلات مرکزی استفاده کرد، به طوری که از هزینه کمتری در تولید سنگ آهن برخوردار باشد.

[slideshow_deploy id=’4253′]